TAUU leesclub: Het excellentietraject

Een select gezelschap las en besprak 14 juni jl. Rudolf Dekkers Het excellentietraject (lees hier de recensie). Het boekje is een pamflet over alles wat er misgaat op de universiteit, zoals de organisatie en financiering van onderwijs en onderzoek, en het beschrijft de teloorgang van de academicus en de opmars van de manager.

Naast waardering voor de signalering van de problemen in het huidige academische klimaat was er vooral toch kritiek. Een van de lezers merkte bijvoorbeeld op dat het betoog mank gaat aan een overdaad aan van-dik-hout-zaagt-men-planken retoriek, waardoor de geloofwaardigheid wordt aangetast. Een ander dat het beeld te eenzijdig negatief is. Is er dan niets dat goed gaat? Wie Dekker leest krijgt allicht dat gevoel.  Ook de kaft riep verontwaardiging op: twee spoorlijnen die zijn afgebroken en aan het eind aan elkaar zijn geknoopt – ze roepen een associatie op met Auschwitz.

Wat goed is aan de analyse van Dekker, namelijk de veelzijdigheid (het behandelt in bestek van 100 pagina’s zo’n beetje alles wat er onder de zon speelt aan de universiteiten), is ook wat er zwak aan is. Te veel blijft het betoog hangen in algemene typeringen. Er zijn de afgelopen 10 à 15 jaar tamelijk wat kritische studies verschenen over dergelijke ontwikkelingen binnen de universiteiten, maar die worden in dit boekje niet genoemd. Een pamflet dus, maar dan ééntje die niet oproept tot actie.

De leesclub verplaatste zich later die avond naar een bijeenkomst van Rethink UU, waar een van de lezers zou optreden als spreker. De vraag daar luidde: waartoe leiden wij studenten op? Antwoord: tot kritische, weldenkende intellectuelen. En daarvoor is meer nodig dan een woedend boekje.