Docent in the picture: Loek Brinkman (Psychologie)

Dr. Loek Brinkman is docent-onderzoeker bij het Departement voor Sociale, Gezondheids- en Organisatiepsychologie. Samen met Anita Eerland leidt hij de Open Science Community, met het doel meer vormen van open wetenschap te promoten.“Open science vraagt om nieuwe skills.”

“Mijn passie voor onderwijs begon tijdens mijn bachelor, Life Science & Technology, waar ik namens de Universiteit Leiden de kans kreeg om practica op middelbare scholen te verzorgen. Met een fluorescentie-microscoop achterin een busje reden we het hele land door. Ik vond het destijd heel tof om te zien dat sommige leerlingen echt gegrepen werden door de practica. Dat ze echt geïnteresseerd en geïnspireerd raakten. Ik ben later nog wel eens een student in Leiden tegen gekomen die zei: “Hey! Jij hebt bij mij in de klas practicum gegeven! Dat vond ik zo interessant, dat ik nu zelf LS&T ben gaan studeren!” Daar haal ik voldoening uit: anderen prikkelen, inspireren en aan te aanzetten om zelf te gaan verkennen.
Na mijn master Neuroscience & Cognition aan de Universiteit Utrecht heb ik een jaar academische basisvaardigheden gegeven aan de UvA. Het was heel motiverend om te zien dat je studenten skills kan aanleren waardoor ze betere academici worden. Tijdens mijn PhD (Neuroscience, Donders Institute Nijmegen) kreeg ik de mogelijkheid om college te geven over een van mijn grote passies: de hersenprocessen die ten grondslag liggen aan het bewustzijn. Dat college geef ik nog steeds, maar nu als gast-docent, en nog steeds met veel plezier. In Utrecht heb ik nu een mooi takenpakket op gebied van onderwijs. Enerzijds geef ik vakinhoudelijke colleges over sociale neuroscience en bewustzijn. Anderzijds ontwikkel en geef ik onderwijs over research skills.

Het wetenschapsveld is internationaal behoorlijk aan het veranderen. Verschillende velden nemen zichzelf onder de loep en er is meer aandacht voor robuuste wetenschap. Dit komt onder andere tot uiting in Open Science practices: open data, open code, open access, maar ook meer aandacht voor replicatie studies. Deze manier van wetenschap vraagt om nieuwe skills. Ik breng in kaart in hoeverre het huidige onderwijs daarin voorziet en ontwikkel aanvullende modules. Bijvoorbeeld op gebied van wetenschapsfilosofie en –historie, power analyses, effect-sizes, datamanagement, en door zelf replicatie-onderzoek uit te voeren met studenten. Deze kennis en kunde is naar mijn idee essentieel voor elke academicus – of je nou een carrière binnen het onderzoek ambieert of elders. Studenten trainen in deze skills, dat is mijn manier om een steentje bij te dragen aan betere wetenschap en een betere samenleving.

Mijn wensen voor de toekomst? Dat mijn modules gebruikt gaan worden door andere docenten, zowel binnen als buiten de UU. En ook belangrijk: meer vaste aanstellingen voor docenten. Door de tijdelijke contracten wordt je vaak gedwongen van de ene naar de ander universiteit te ‘hoppen’, wat leidt tot onnodig veel kapitaalvernietiging!”