Community
Werkcollege – hoe begin ik de les?
Mensen druppelen binnen, zijn aan het kletsen en hun spullen aan het uitpakken. Hoe begin ik?
19 februari 2020
Kennistags: Teacher development
Reacties
U moet ingelogd zijn om te reageren, gebruik het formulier aan de linkerkant om in te loggen met uw solis gegevens.
1 minuut voor je wil beginnen: loop naar buiten, kijk of er nog mensen aankomen en trek de deur demonstratief en net iets te hard dicht. Op het moment dat de deur is dichtgeslagen zeg je ‘Goedemorgen’.
(Heb je geen deur, zoek dan een ander klapbaar item met vergelijkbaar dramatisch effect – een whiteboard ofzo)
Voor mij begint het al op het moment dat de eerste studenten naar binnen lopen. Ik groet ze en begin vaak een praatje te maken, over studie-gerelateerde maar vaak ook juist ongerelateerde zaken. Ik merk dat dat bijdraagt aan een ontspannen en prettige sfeer. Net voor het tijdstip dat het college moet starten, trek ik de aandacht vaak al naar voren en begin met een plenair gesprek over bvb. het hoorcollege dat ze net gehad hebben, of de tussentoets, of hoe de voorbereiding voor het werkcollege gegaan is of iets anders waar de hele groep onlangs mee te maken heeft gehad (de OV-staking oid.), even inventariseren hoe iedereen erin staat. Ook dit draagt bij aan een ontspannen sfeer en zorgt ervoor dat studenten, als we straks echt gestart zijn, makkelijker het woord nemen. De overgang naar inhoudelijk starten met het werkcollege is dan eigenlijk heel natuurlijk en gaat vanzelf.
De aanpak van Marjolein spreekt mij wel aan en prober ik soms ook toe te passen, hoewel de eerlijkheid gebiedt dat ik ook wel eens de aanpak van Vincent gebruik – mar dan meestal zonder met de deuren te slaan (smiley), maar door met een klein beetje stemverheffing aan te kondigen dat de werkgroep is begonnen. Ik zeg altijd meteen wat we gaan doen, dat werkt goed, want dat willen studenten wel weten en dan heb je ook de aandacht. Als er studenten zijn die door blijven praten stop ik, kijk ze aan, wacht even tot ze klaar zijn, en als het langer duurt vraag ik of er iets is dat niet duidelijk is of zo. Van mij hoeven studenten trouwens niet vanaf de eerste tot de laatste seconde een en al aandacht te zijn, e moet ook ruimte zijn voor een beetje luchtigheid. Maar zodra ik merk dat het onrustig wordt doe ik daar iets mee.
Dat zijn goede ideeën! Het sluiten van de deur is bij mij ook onderdeel van het ‘openingsritueel’. Daarna laat ik de slide met de agenda zien, en pak ik de presentielijst er vast bij en ga ik voor de groep staan. Doordat iedere bijeenkomst op dezelfde wijze begint, weten studenten precies wat ze kunnen verwachten. Het wordt vanzelf stil. Vaak tikken studenten elkaar ook even aan als niet iedereen het nog door heeft, ideaal.
De openingszin ‘Het is 9.00uur, laten we beginnen. Dan zijn jullie niet voor niets zo vroeg opgestaan.’ wil overigens ook nog wel eens helpen;)
Ik speel bij mijn eerstejaarsstudenten altijd een muziekje af voordat de werkgroep begint. Dit is de begintune van “Jeopardy”, een spelshow uit Amerika. Globaal gezegd gaat het er bij deze spelshow om dat kandidaten het antwoord krijgen en zelf de vragen hierbij moeten bedenken. Dit gebruik ik als metafoor voor onze werkgroep: ik als werkgroepdocent ben hun antwoord (het antwoord hebben ze dus al), de studenten zijn de ‘kandidaten’ die de vragen kunnen stellen om tot het antwoord te komen. Zodoende creëer ik een sfeer waarbij studenten zich niet onprettig voelen om een vraag te stellen. Daarnaast is het een heel vrolijk deuntje, dus de werkgroep begint altijd goed!